ğ

böyle halim süklüm püklüm. şiir bile diyemediğim satırlarda bırakamadım. bi dağılıp bi birleştiriyorum kendimi. için için yiyiyorsam kendimin, inan farkında değilim.

otobüs hikayelerim var, yol hikayelerim, aşk hikayelerim, kadın hikayelerim.

akılını kullan diyorum, karşıdan benzetiyorum, olsan ağlardım diyorum, napıcam, ne olaacağız diyorum, boşuna diyorum, klişeleşme diyorum, sahip çık diyorum, değerini kendin bil diyorum.

kendimle çok konuşuyorum.

sabahlara kadaar oturmak istiyorum şimdi. kahve koksun odam, caz çalsın istiyorum. elimin altında kitap dursun, okumasam da olsun istiyorum. istanbulda yaşayayım istediğim her yer ayaklarımın altında olsun ama haftasonu evimde oturayım istiyorum. acaba aklım bilemedi, aşkı kitapla mı, istanbulla mı karıştırıyorum?

çok büyük şeyler yapmak istiyorumm. ama çok büyük... ama sanki duruyormuşum gibi geliyor. sinirleniyorum. sonra oğuz geliyor aklıma, atay... hayal kırıklıkları geliyor. konsantre gerekiyor, acımasızlık. her şeyi kenara bırakma. istediğimi nasıl elde edeceğimi biliyorum. ama büyüdükçe, geride bıracaklarımın vazgeçeceklerimin büyüklüğünün de farkında oluyor, korkuyorum.

bana iyi bakın, beni bir gün tanıyacaksınız.